Kamers in de gangen van een verpleeghuis zijn vaak uniform. Er is meer verscheidenheid nodig om kamers van bewoners van elkaar te onderscheiden, dit helpt mensen om ruimtelijke kaarten te vormen en deze vervolgens ook te herkennen als men er weer komt. Op elkaar lijkende gangen en deuren maakt de omgeving anoniem. Naast een eigen unieke voordeur kan ook een uniek raam hier toe bijdragen. De kamer krijgt nog meer een eigen identiteit. Bewoners voelen zich meer als individu erkend, en daarmee meer gerespecteerd en vertrouwd. Een eigen plek met een eigen “gezicht” draagt bij aan meer gevoel van privacy, veiligheid en zich thuis voelen.